Gitara, instrument strunowy szarpany. Zwykle ma sześć strun, podstrunnicę z progami i pudło rezonansowe z wyraźną talią. Prawdopodobnie pochodzi z Hiszpanii na początku XVI wieku. Do 1800 roku naciągano go sześcioma pojedynczymi strunami; Nowoczesną formę nadały jej XIX-wieczne innowacje.

Współczesna technika gry na gitarze klasycznej wiele zawdzięcza Francisco Tárrega (1852-1909), a Andrés Segovia nadał temu instrumentowi rozgłos w sali koncertowej. Jednak zawsze był przede wszystkim instrumentem amatorskim i pozostaje ważnym instrumentem ludowym w wielu krajach. Gitara 12-strunowa jest naciągnięta na sześć podwójnych tonacji. Gitara hawajska, czyli stalowa, trzymana jest poziomo, a struny są zatrzymywane przez nacisk metalowego pręta, wytwarzając słodkie glissando. Gitara elektryczna stanowiła ważny krok naprzód.

Przetworniki elektryczne zostały dołączone do gitary akustycznej w latach dwudziestych. W latach czterdziestych Les Paul wynalazł gitarę solid-body; brak pudła rezonansowego przenosi tylko wibracje strun. Dzięki długo utrzymującym się dźwiękom, skłonności do silnego wzmocnienia i zdolności do wytwarzania zawodzących linii melodycznych, jak również ostrych rytmów perkusyjnych, szybko stał się głównym instrumentem zachodniej muzyki popularnej.